จุดเริ่มต้นของเรื่องราว

สวัสดีคะ ดิฉัน นางสาว กัลยรัตน์ วังวงค์ ยินดีต้อนรับสู่โลกของฉัน ฉันเป็นคนลำปางโดยกำเนิด เเต่ฉันเกิดที่โรงพยาบาลสวนดอกที่จังหวัดเชียงใหม่ เนื่องจากพ่อเเม่ทำงานอยู่ที่นั้น เเต่ฉันเติบโตอยู่ที่ลำปาง

เพราะเเม่และพ่อได้ย้ายกลับมาเปิดร้านขายของที่บ้าน ฉันได้เข้าศึกษาอยู่ที่โรงเรียนเทศบาล1บ้านหล่าย ต่อมาได้เข้าศึกษาที่โรงเรียนสบปราบพิทยาคมจนจบกราศึกษา

เมื่อเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนสบปราบพิทยาคม ฉันได้เรียนอยู่สายวิทย์-คณิตตั้งเเต่ม.1-ม.6 ฉันมีเพื่อนๆรวมห้องที่น่ารักเเละช่วยเหลือกันอาทิเช่น

งานรำวงบาทเป็นงานที่พวกเราสายวิทย์จัดขึ้นก่อนที่จะมีงานกีฬาสีประจำโรงเรียนสบปราบพิทยาคมของพวกเรา เเละก็ยังมีงานเปิดโรงเรียนให้โรงเรียนต่างจังหวัดหรือต่างถิ่นฐานมาเยี่ยมชมโครงงานที่พวกเราทำขึ้น

งานนี้คืองานเปิดบ้านให้โรงเรียนต่างจังหวัดหรือต่างถิ่นฐานมาดูงานเเล้วพัฒนางานตามโครงงานคุณธรรมที่โรงเรียนเราได้ทำเป็นตัวอย่างโรงเรียนนำล่องคุณธรรมรักษาวัฒนธรรมชุมชนของเเต่ละหมู่บ้านของนักเรียน

นี้คืองานกีฬาสีที่ห้องของห้องฉันซึ่งก่อนที่ฉันเเละพวกเพื่อนจะจบนั้นได้ร่วมมือกันจัดงานกีฬาสีขึ้นมาเพื่อเป็นตัวอย่างให้น้องๆก่อนจะจบการศึกษา ส่วนฉันได้เเต่งตัวเป็นราชินีของขบวนงานนี้

ส่วนนี้คือเพื่อนสนิทของฉัน ซึ่งคบกันมาตั้งเเต่อนุบาลจนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของเหมือนเดิมถึงเเม้จะอยู่กันคนละมหาลัยเเต่ก็ยังคงติดต่อไปมาหากันอยู่เป็นประจำ

ฉันได้เข้าร่วมโครงการต้นการท้าหมอกควันของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่กับเพื่อนๆอีกสามคนพร้อมกับมีอาจารย์ที่ปรึกษาเป็นคนพาเข้าร่วมงานนี้ ฉันได้เรียนรู้ถึงปัญหาหมอกควันที่เกิดขึ้นในเเต่ละจังหวัดรวมทั้งได้รู้วิธีป้องกันการเกิดหมอกควันอีกด้วยเมื่อฉันจบการศึกษาที่โรงเรียนสบปราบพิทยาคมต่างมีคนมาร่วมเเสดงความยินดีเเก่ฉันเเละซื้อของมาให้มากมาย และฉันขอบคุณทุกคนที่มาเเสดงความยินดีเเก่ฉัน

ต่อมาฉันได้เข้ามาศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยเนชั่นลำปาง ในสาขาพยาบาลศาสตร์ คณะพยาบาลศาสตร์ฉันรู้สึกตื่นเต้นเเละคิดไม่ถึงว่ามหาลัยจะมีเเต่

ธรรมชาติโอ้บล้อมเป็นบรรยายกาศที่ดีมากๆเลยเพราะฉันชอบธรรมชาติอยู่เเล้ว

พวกเขาเรานี้คือเพื่อนร่วมห้องของฉัน เเต่ละคนมีนิสัยที่เเตกต่างกันออกไปเเละอยู่กันคนละที่คนละจังหวัดเเต่ถึงเเม้นจะคนละทิศทางเเต่ยังไงก็ต้องเรียนรวมกันเเละใช้ชีวิตร่วมห้องเดียวกันไปจนถึง4ปีเเละต้องช่วยเหลือกันจนจบนี้คือพี่family ของฉันฉันดีใจมากที่ได้รู้จักพี่ๆ ถึงเเม้จะไม่ได้รู้จักกันมากพอดเต่ก็ถือว่าเป็นมิตรที่ดีที่ได้เจอผู้คนมากมายได้เรียนรู้สิ่งต่างๆที่เข้ามา

เมื่อเข้าได้มีกิจกรรมรับน้องของทางมหาลัยจัดให้ พี่ๆได้เล่นดนตรี ได้ให้เล่นเกมส์กันอย่างสนุกสนาน ดนตรีที่พี่ๆเล่นสนุกมากๆถึงเเม้จะเป็นเพลงที่เศร้านิดหน่อยก็ตามเเละวันสุดท้านของการรับน้องคือสิ่งที่ฉันชอบเเละภูมิใจมากที่ได้มีพี่มาร่วมมือกันรับขวัญน้องก่อนเข้าเรียนอย่างจิงจัง ภาพนี้คือภาพที่สวยเเละจะติดตาฉันไปจนจบการศึกษาขอขอบคุณที่เข้ามาอ่านเเละชมภาพที่ดิฉันบรรยายมาตั้งเเต่ต้น ถ้าผิดพลาดอะไรก็ขอ อภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ🙏🏻🙏🏻🙏🏻🤘🏻🥰👩🏻‍⚕️💉

ใส่ความเห็น